A New life and she’s all ours!

Jaja... inmiddels zitten we al op dag 7. Op 19 December om 7:34 is ons kleine prinsesje geboren en we zitten ergens hoog boven op die roze wolk. Bij de geboorte woog ze 2610 gram en was ze 48 cm... Een kleine mopje, maar ze doet het ooooh zo goed!

Bij deze wil ik jullie graag voorstellen aan onze Lina...



De bevalling was pittig (maar eerlijk, welke is dat niet). Zaterdagochtend was ik de slijmprop verloren en de hele dag door had ik wat lichte weeen, maar niet zo heftig om ze te gaan timen. vanaf 17:00 kwamen ze regelmatig, om de 4-5 minuten, waarna om 20:30 de verloskundige voor de eerste keer kwam kijken. Had 2-3 cm ontsluiting en ik kon of naar het ziekenhuis (waar ik vooraf al had besloten om te gaan bevallen) voor pijnstilling, maar het opvangen van de ween ging super goed (mede dankzij de bevallingsyoga bij Annet Koenders!!) dat ik het nog even vol wilde houden. Rond 21:45 is mijn nicht Jody ook gekomen (zij is ook verloskundige) om mij te ondersteunen. Om 22:30 kwam de verloskundige voor de 2e keer en had helaas nog steeds maar 3-4 cm ontsluiting en de weeen werden wel alsmaar heftiger, waarna hij (ja, Aucke is een topper!) besloot om mijn vliezen te breken en te kijken of dat effect had...

Wat bleek... mevrouwtje had in het vruchtwater gepoept en dus moesten we naar het ziekenhuis voor een klinische bevalling (waar Aucke niet meer aanwezig bij zou zijn). Op naar het St. Antonius in de hevige sneeuwval... dat was me het ritje wel en vond het super lastig om de weeen op te vangen in de auto. Eenmaal daar werden we naar een verlossuite begeleid. Ik zal het nu vast zeggen.... eens bevallen in het Antonius, maar echt noooooit meer! Het duurde 40 min. voordat er uberhaupt iemand kwam kijken en ik was echt gesloopt... de weeen kwamen aan een stuk door en het werd steeds moeilijker om ze op te vangen. Maar wilde niet opgeven en eraan toe geven dat het te zwaar werd, want was er al zo lang mee bezig... Maar toch besloten voor de ruggeprik te gaan, wat ik eigenlijk niet wilde, maar ik was op! Wat een verlichting en kon even wat rusten...Inmiddels waren mijn moeder en mijn schoonzusje Kiki ook gearriveerd...

Het was een lange nacht en de ontsluiting schoot ook niet echt op...Het enige wat we konden doen was afwachten. Om 6.45 zat de ontsluiting op 9 cm en het einde was in zicht... vanaf dit moment kwam ook licht de persdrang opzetten. Inmiddels was de ruggeprik op en was er helemaal klaar voor om dit laatste stuk op eigen kracht te doen. De persdrang werd heftiger waarna de arts zei dat ik licht mee mocht persen. De echt persween begonnen om 7.28 en kon ze niet meer opvangen....

Nu mocht ik volledig mee gaan persen en met 6 minuten, 3 heftige persweeen was Lina daar. Ze had de navelstreng 2x om haar nekje en ze zag erg blauw. Dit was snel verholpen en werd al gauw bij mij op m’n buik gelegd... Wat een moment! Er ging zoooo veel door me heen en toch ook weer niet. Wat een apart gevoel...we zijn ouders! Zoals je je kan voorstellen was het een erg emotioneel moment en vervolgens mocht papa de navelstreng doorknippen!

Een aantal uren later, nadat Lina was aangekleed en ik gedoucht had werden we naar een kraamsuite verhuisd. Helaas moesten we een nachtje blijven aangezien Lina in het vruchtwater had gepoept en wat aan de kleine kant was, moesten ze haar glucose gehalte om de aantal uur checken. Hier konden we even van elkaar genieten en proberen wat te rusten...



Na de middag kregen we wat visite... Trotse opa, oma (had haar natuurlijk al gezien) & overgrootoma kwamen ons meisje bewonderen! Later kwamen ook (mijn) tante Wilma, Oom peter en neefje Robin... Vooral Wilma kon niet wachten! :) Nadat we wat avond eten hadden gehad kwam ook Kiki nog even kijken en natuurlijk met Ome Melvin... Nou die was ook onder de indruk en kon zag hem al helemaal voor me... spelend met z’n eerste nichtje! Ook een collegaatje van mij was even om het hoekje komen kijken. Haar kleine meid Sacha is veel te vroeg geboren en lag op dezelfde verdieping daar... Zij mag eindelijk na maanden heen en weer reizen naar het ziekenhuis naar huis deze week. Ben echt zooo blij voor hun, dat ze het nieuwe jaar in mogen luiden met hun kleine spruit lekker bij thuis! S’avonds kwamen ook Ap zijn zussen nog even kijken... en hoe kan het ook anders ze waren helemaal weg van haar! :)

Na een nogal onrustige nacht... aangezien mevrouw alleen kon huilen en wilde zuigen, konden we de ochtend gelukkig nog een paar uurtjes slapen. Rond 9.30 kwam de kinderarts voor de laatste controles en die vertelde dat we naar huis mochten... Rond 10.45 hadden we alles ingepakt en zat ook Lina lekker warm in haar maxicosi en is papa de auto gaan halen. In de rolstoel met Lina op mijn schoot verlieten we het ziekenhuis... Op naar huis...

Waar we een versierd huis aantroffen....


En dan thuis komen in ons nieuwe huis, met onze nieuwe aanwinst...Ons nieuwe leven met z’n drietjes riep bij mij (zoals verwacht) weer wat tranen op. Dit is het ultieme gevoel van geluk!!!!

Het mooiste kado wat je je maar kan wensen!!!! –Dag 2

Een kwartier nadat we thuis waren kwam ook de kraamhulp, Pauline. Dit was voor mij erg wennen... Iemand die je helpt met alles, terwijl je denkt dat je ales zelf kan (hihi). Maar gelukkig wende ik er snel aan en was blij dat ze er was! Pauline, nogmaals bedankt voor alle hulp en zorgen voor onze kleine meid!!

Inmiddels zitten we nu alweer op dag 10, de tijd vliegt echt voorbij!

De eerste week ging allemaal prima... de nachten wat onrustig, aangezien madam nog veel zuigbehoefte heeft na het drinken en alleen mama’s vinger de rust brengt.

Maar dit gaat steeds beter en inmiddels slaapt ze s’nachts ook wat beter en krijgen wij ook onze rust.

Heb de eerste week borstvoeding gegeven, maar helaas liep dit niet zoals gehoopt en de pijn was zo erg, dat het gewoon niet meer ging. 1e kerstdag heeft Lina in de ochtend voor de laatste keer borstvoeding gekregen... Ik heb het hier heel erg moeilijk mee gehad en kon deze ochtend dan ook niks anders als alleen maar huilen. Nu een paar dagen verder heb ik me er aan overgegeven en heb ook geen last meer van stuwing e.d. Een stevige, strakke BH dragen doet wonderen (althans voor mij!)

Hier nog wat hoogtepunten en foto’s van de eerste week... Oh ja, heb nog steeds niet eens een echt fotoshoot gehad met m’n meiske. Dit omdat ze haar temperatuur niet heel goed vasthield de eerste dagen en omdat het best druk is en wennen is de eerste week. Dit terwijl ik altijd het liefst de eerste dagen foto’s maak van zo’n kleintje. Wie weet...hopelijk vinden we morgen een gaatje om even wat plaatjes te schieten! :)

- Dag 2, 1e keer in bad... Lina genoot overduidelijk van dit moment! Helemaal ontspannen! En pappa die zijn meisje voor de 1e keer verschoond...hij had gelijk prijs, met een flinke poepluier!
 

- Dag 4,  ik heb Lina voor het eerst zelf in bad gedaan. Toen we net klaar waren met badderen kwamen Lista (collega) en haar dochter Anouk even op visite... Die vond het wel erg leuk allemaal!



- Dag 5, rond 17.30 ging papa Lina verschonen voor de fles en wat vonden we in haar luier... het navelstompje was eraf gevallen en zag er netjes uit allemaal!

- Dag 7, (1e kerstdag) Vanochtend is Lina voor het eerst met papa onder de douche geweest. Ze was erg relaxed and leek het allemaal prima te vinden! Een extra mijpaal vandaag... Lina zit boven haar geboortegewicht en weegt voor het douchen 2650 gram!!! (40 gram boven haar GB gewicht)

S’middags hebben we kerst gevierd met opa & oma prijs, ome melvin & tante Kiki... We zijn allemaal erg verwend!! Lina heeft van opa & oma een lief gouden armbandje gekregen met daarin haar naam & geboortedatum gegraveerd. Voor oma wilde ik iets speciaals, aangezien dit haar eerste kleinkind is. Maar vond al die simpele bedeltjes maar wat simpel...voordat Lina’s geboorte had ik het er met mijn tante over en die herinnerde me eraan dat de juwelier in de bilt zelf bedeltjes maakt naar bijv. een foto. Zo heb ik na telefonisch contact een foto gemaild en heeft deze man speciaal voor ons een (eigenlijk twee...1 voor oma & 1 voor mama) bedeltje gemaakt met daarin Lina haar naam gegraveerd. Deze uiltjes komen weer terug op haar kamertje en het geboortekaartje... foto’s van het kamertje en het geboortekaartje komen in de volgende blogpost!

- Dag 8, Vanochtend heerlijk wakker geworden bij papa & mama in het grote bed... Ze had na de laatste nachtfles moeite met in slaap komen... En ja als er wordt verteld dat je de kleintjes de eerste 3 maanden niet genoeg kan verwennen, ja, dan moet je dat soms maar even doen :) vandaag ook de laatste dag van de kraamhulp... Voor het wassen nog even wegen en wederom was Lina wat aangekomen 2690 gram woog ze deze morgen, dus dat gaat helemaal goed komen met ons kleine meisje!
 

Vandaag zijn we voor het eerst even naar buiten geweest... we moesten echt even wat nieuws kopen voor de jaarswisseling om toch een beetje leuk voor de dag te komen. Ap had de auto opgewarmd en we hadden Lina lekker wamr ingepakt. Nog geen 2 minuten nadat we waren vertrokken lag ze al te tukken... dit hield ze vol tot we thuis waren en was het tijd voor een flesje. Ik zeg net tegen Appie dat het me op is gevallen dat sinds we weg zijn geweest, ze na de fles direct gaat slapen...zonder speen en zonder mama’s vinger, dus hoop dat ze dit volhoud! :) We zullen zien....

Hier nog een laatste plaatje voordat ik er een eind aan ga breien...gewoon omdat ze lief is!